Tikje laat in het seizoen vertrok MCKO dit jaar voor het jaarlijkse Najaarsweekend. Half oktober kan in Sauerland het weer minder plezierig zijn voor ritten op de motor. De weersverwachting bleek nogal dreigend met drie dagen gevuld met regen. Met de zaterdag tot 18 mm!
Een klein dozijn leden liet zich niet afschrikken. Na koffie en gevulde koek in ons clubhuis stapte het gezelschap op vrijdag de dertiende (..) op de motor richting Meschede.

Gelukkig bleef de regen beperkt tot de vroege ochtend. De route, zoals gebruikelijk gemaakt door een clublid, hield ons lekker bezig op de motor waardoor de tijd voorbij vloog. Met zelfs enige zon en 25C arriveerden we bij het Hotel Grevenstein. Een fijn hotel dat voor een faire prijs de basis geeft voor een lekker lang weekend.

Daar begon wellicht het belangrijkste deel van de trip: bijpraten onder genot van de eenvoudige maar smakelijke en voedzame maaltijd. Uiteraard uitwisselen van de ervaringen onderweg. Ook overleg over routes en hulp bij navigatie perikelen ontbraken niet.
Op zaterdag was de regen zo vriendelijk om vooral in de hele vroege ochtend te vallen. In de ochtend was het dan wel fris en de weg nat maar de regen bleef de verdere dag erg beperkt. Wederom een hele fraaie route, zelf bij 11C. Sauerland blijkt een mooi motor-gebied met mooie omgeving en wegen. Al is het af en toe wel stuiteren op het asfalt en met de bladeren op de natte weg wel oppassen. Een wiel wil dan nog wel een stapje opzij zetten.
Onderweg; toen we wat verkleumd waren geraakt wederom een belangrijk onderdeel van een toertocht: de lunch. De vlotte rijders en de meer ontspannen types ontmoetten elkaar bij de Hohe Bracht. Groot maar leuk restaurant met een fraai uitzicht over de mooie omgeving. En, een parkeerplek speciaal voor motorfietsen. Daar begrijpen ze hoe het werkt!
De charmante bediening verzorgde een uitgebreide warme lunch waarna het voldaan verder rijden was. Met nadien uiteraard nog wat meer drinken, praten en eten in het hotel.
De zondag bleek érg frisjes met 5C én erg vochtig. Uiteindelijk had de regen besloten om toch eens overdag naar beneden te komen.
Een groep zocht de droogte op middels een relatief korte trip naar huis. Een tweede groep nam nog wat meer tijd en er waren helden die zich door regen en kou niet lieten ontmoedigen. Zij namen de 200 km bochtenwerk voor hun rekening gevolgd door het anderhalve uur naar huis. Echte helden bestaan nog – en gelukkig konden zij, net als wij allemaal, thuis warm nagenieten.

Rinus